โครงสร้างหม้อน้ำของถังเก็บน้ำสำหรับชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซล

เครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลชุดหม้อน้ำภายในโครงสร้างที่ใช้กันทั่วไปมีสองชนิดของหลอดไฟและประเภทท่อ โครงสร้างภายในของประเภทครีบประกอบด้วยท่อน้ำเรียบจำนวนมากเชื่อมบนอ่างล้างจานความร้อนหลายชั้น แกนกลางของมันมีพื้นที่กระจายความร้อนขนาดใหญ่ความต้านทานเล็ก ๆ ต่อการไหลเวียนของอากาศความแข็งแกร่งของโครงสร้างที่ดีความสามารถในการรับแรงดันแรงดันที่แข็งแกร่งและไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะแตกดังนั้นจึงถูกใช้อย่างกว้างขวางในปัจจุบัน ข้อเสียคือกระบวนการผลิตมีความซับซ้อนมากขึ้น

ด้านในของสายพานท่อประกอบด้วยสายพานกระจายความร้อนลูกฟูก 8 และหลอดแบน 9 จัดเรียงและรวมกัน มีสล็อต 10 บนสายพานซึ่งสามารถทำลายชั้นพื้นผิวที่ไหลเวียนของอากาศเพื่อเพิ่มผลการถ่ายเทความร้อน ความแข็งแกร่งของส่วนหลักไม่ดีเท่าประเภทแผ่นท่อ แต่กระบวนการผลิตนั้นง่ายซึ่งสะดวกสำหรับการผลิตจำนวนมากและการใช้งานของมันจะค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

แกนหม้อน้ำของชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลส่วนใหญ่ทำจากทองเหลือง ทองเหลืองมีค่าการนำความร้อนที่ดีและความต้านทานการกัดกร่อนนั้นง่ายต่อการก่อตัวมีความแข็งแรงเพียงพอและง่ายต่อการเชื่อมและซ่อมแซม เพื่อประหยัดทองแดงในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาหม้อน้ำอลูมิเนียมอัลลอยด์เครื่องกำเนิดอลูมิเนียมเซี่ยงไฮ้ได้พัฒนาขึ้นในระดับหนึ่งเช่นกัน

ระบบระบายความร้อนแบบปิดการบังคับปิดเป็นระบบปิด หลังจากเพิ่มแรงดันไอของระบบจุดเดือดของน้ำเย็นสามารถเพิ่มขึ้นได้ เมื่อความแตกต่างของอุณหภูมิระหว่างอุณหภูมิน้ำเย็นและอุณหภูมิอากาศภายนอกเพิ่มขึ้นความสามารถในการกระจายความร้อนของระบบทำความเย็นทั้งหมดจะดีขึ้น อย่างไรก็ตามหากแรงดันไอน้ำในระบบทำความเย็นสูงเกินไปอาจทำให้รอยเชื่อมหรือท่อน้ำของแกนหม้อน้ำ

เมื่อไอน้ำในระบบทำความเย็นควบแน่นความดันไอในระบบจะต่ำกว่าความดันบรรยากาศภายนอก หากความดันนี้ต่ำเกินไปแกนหม้อน้ำอาจได้รับความเสียหายจากความดันบรรยากาศภายนอก ดังนั้นฝาปิดถังเก็บน้ำของระบบทำความเย็นแบบปิดจึงติดตั้งวาล์วลมหายใจมิฉะนั้นจะส่งผลกระทบต่อราคาของเครื่องกำเนิดไฟฟ้า

เมื่อความดันไอน้ำในระบบทำความเย็นต่ำกว่าความดันบรรยากาศ 0.01 ถึง 0.02 MPa ภายใต้การกระทำของความแตกต่างของความดัน Air Valve 3 จะเอาชนะการโหลดล่วงหน้าของสปริงและเปิด อากาศเข้าสู่ถังเก็บน้ำด้านบนผ่านวาล์วอากาศจากท่อเต้าเสียบไอน้ำ 5 ซึ่งจะเพิ่มความดันของระบบทำความเย็น

เมื่อความดันไอน้ำในระบบทำความเย็นเกินความดันบรรยากาศ 0.02 ～ 0.03mpa สปริงวาล์วไอน้ำ 2 จะถูกบีบอัดและวาล์วไอน้ำ 1 จะเปิดขึ้น ในเวลานี้ส่วนหนึ่งของไอน้ำจะถูกปล่อยออกมาจากท่อสกัดไอน้ำ 5 เพื่อลดความดันของระบบทำความเย็น ในเวลานี้จุดเดือดของน้ำหล่อเย็นสามารถเพิ่มขึ้นเป็นประมาณ 108 ° C ลดการใช้น้ำหล่อเย็น