ชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลเครื่องยนต์ดีเซลหลักการพื้นฐาน

ชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลชุดแนวคิดพื้นฐานของเครื่องยนต์ดีเซล

เครื่องยนต์ดีเซลเป็นเครื่องจักรพลังงานที่แปลงพลังงานความร้อนที่เกิดจากการเผาไหม้ของน้ำมันดีเซลในกระบอกสูบที่ทำงานเป็นพลังงานเชิงกล ส่วนใหญ่ประกอบด้วยกระบอกสูบ, หัวสูบ, ซับทรงกระบอก, ลูกสูบ, ก้านเชื่อมต่อ, ยูเรเนียมสมอง, มู่เล่ วาล์วทางเข้าวาล์วไอเสียและหัวฉีดน้ำมันเชื้อเพลิงประกอบด้วย

ฟังก์ชั่นและความสัมพันธ์ของส่วนประกอบมีดังนี้: วาล์วไอดีถูกใช้เพื่อดูดอากาศบริสุทธิ์ วาล์วไอเสียใช้เพื่อกำจัดก๊าซไอเสียที่ถูกเผาไหม้ของกระบอกสูบ หัวฉีดใช้ในการฉีดน้ำมันดีเซลลงในกระบอกสูบเพื่อเผาหัวกระบอกสูบลูกสูบและซับทรงกระบอก ปลายด้านหนึ่งของก้านเชื่อมต่อ (หัวขนาดเล็ก) เชื่อมต่อกับลูกสูบปลายอีกด้าน (หัวใหญ่) เชื่อมต่อกับเพลาข้อเหวี่ยงและมู่เล่ได้รับการแก้ไขบนเพลาข้อเหวี่ยง เมื่อก๊าซในห้องเผาไหม้เผาไหม้และขยายตัวด้านข้างจะทำให้แฟลช Y5 เลื่อนลงและแขนเสื้อถูกหมุนโดยก้านเชื่อมต่อและในทางกลับกัน การใช้แรงเฉื่อยของเพลาข้อเหวี่ยงและมู่เล่หมุนเข้าด้วยกันมันยังเป็นไปได้ที่จะดันลูกสูบขึ้นและลงผ่านก้านที่เชื่อมต่อ ด้วยวิธีนี้ -K และการเคลื่อนที่แบบลูกสูบที่ต่ำกว่าของลูกสูบเป็นเงื่อนไขพื้นฐานสำหรับวงจรการทำงานของเครื่องยนต์ดีเซล

เมื่อเครื่องยนต์ดีเซลใช้งานได้ลูกสูบจะถูกย้ายไปที่ด้านบนของกระบอกสูบซึ่งเรียกว่า -l stop; ย้ายไปที่ด้านล่างของกระบอกสูบที่ตำแหน่ง 2 เรียกว่ากึ่งกลางตายด้านล่าง ระยะห่างระหว่างจุดศูนย์กลางด้านบนและด้านล่างเรียกว่าจังหวะลูกสูบ (หรือที่เรียกว่าโรคหลอดเลือดสมอง) หนึ่งจังหวะของลูกสูบเท่ากับ 1: สองเท่าของรัศมีการหมุนของเพลาข้อเหวี่ยง สำหรับทุกจังหวะการเคลื่อนไหวของลูกสูบงอการโลดโผนเป็นเวลาครึ่งรอบ

เมื่อลูกสูบอยู่ที่ TDC ปริมาตรกระบอกสูบที่อยู่ด้านบนของลูกสูบเรียกว่าปริมาตรห้องเผาไหม้ เมื่อลูกสูบอยู่ที่ BDC ปริมาตรกระบอกสูบที่อยู่ด้านบนของลูกสูบเรียกว่าปริมาตรกระบอกสูบทั้งหมด ปริมาตรรวมของกระบอกสูบคือค่าที่ได้จากปริมาตรห้องเผาไหม้ที่เรียกว่าอัตราส่วนการบีบอัดซึ่งบ่งชี้ระดับที่ก๊าซถูกบีบอัดในกระบอกสูบ ยิ่งอัตราส่วนการบีบอัดมากเท่าไหร่ก๊าซก็จะถูกบีบอัดในกระบอกสูบอย่างรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น